De ene unieke bezoeker is de andere niet

De term unieke bezoekers heeft binnen de web analytics wereld al een tijd een vaste definitie:

“Aantal unieke cookies welke een website hebben bezocht binnen een tijdsbereik”

Deze definitie heeft zijn zwakke punten, ondermeer:

  • Levensduur cookie beinvloedt de unieke bezoekersaantallen (korte levensduur kan geeft hogere aantallen unieke bezoekers)
  • Indien meerdere mensen gebruik maken van dezelfde computer (en dezelfde browser + login) dan worden die als een unieke bezoeker gezien (daar er maar een unieke cookie wordt verstuurd).
  • Indien op een computer meerdere browsers (Internet Explorer, Google Chrome, Firefox) door dezelfde persoon worden gebruikt om een website te bezoeken zal er voor elke browser een unieke cookie (en dus een bezoeker) worden geteld.
  • Je moet cookies accepteren, anders word je elke keer als een nieuwe unieke bezoeker geteld.
  • Indien je je cookies verwijdert (handmatig of via de privacy modes in nieuwe browsers) word je elke keer als een nieuwe bezoeker geteld.

Ondanks dit alles gebruiken alle grote web analytic pakketen bovenstaande methode om de unieke bezoekers te berekenen (in het verleden werden ook wel eens de unieke IP Nummers gebruikt, echter dit is erg ombetrouwbaar). Hierdoor zijn unieke bezoekcijfers redelijk vergelijkbaar, al moet je nog steeds weten welke parameters er zijn gebruikt (cookie levensduur, periode). Zie ook het artikel Verschillen in web analytics systemen (TNO rapport)

Echter in februari heeft het IAB (Interactive Advertising Bureau) een nieuwe, strengere definitie gepubliceerd. Nu is het IAB voor de meeste mensen vooral bekend van de bannerformaten welke zij hebben gestandardiseerd en ze zijn toonaangevend qua ontwikkelingen op online advertentiegebied. Daar online advertenties vaak worden verkocht aan de hand van statistieken uit de web analytics (bv hoe groot is de site, welke pagina heeft de beste conversie) heeft deze definitie ook invloed voor ons.

De voornaamste verandering welke het IAB voorstelt is dat niet langer de unieke cookies worden geteld, maar daadwerkelijke gebruikers.

Nu heeft het IAB een punt, we praten allemaal over unieke bezoekers maar eigenlijk praten we over unieke cookies, en we hopen (maken de aanname) dat het aantal unieke cookies redelijk overeenkomt met het aantal bezoekers. Het IAB accepteerd deze aanname niet meer.

Echter hoe kunnen we praktisch unieke gebruikers meten? Eigenlijk is de enige methode om de gebruiker op een of andere manier te authenticeren (in laten inloggen), op dat moment weet dat je dat de gebruiker met de naam ‘Marcel Dumont’ etc. heeft ingelogd, en dat is dan je unieke gebruiker.

Niet alleen zal het authenticeren een usability barriere voor de gebruikers opwerpen (stel je voor dat je verplicht moet inloggen om webanalisten.nl te bekijken) en zijn er grote vraagtekens over de privacy (einde van anoniem browsen).

De vraag zal ook zijn hoe de web analytics pakketen hierop reageren. De huidige cookie methode is erg transparent en vergt weinig/geen integratie (implementatie) met de websites, behalve een klein stukje script. Om de IAB richtlijn te kunnen volgen hebben de web analytics pakketen een paar mogelijkheden, echter geen is makkelijk:

  • Aanbieden van (gestandardiseerde) interface waarmee de website informatie over de geauthenticeerde bezoeker kan doorgeven aan de web analytic pakket.
  • Valideer (per site?) de cookie -> bezoeker relatie. Indien je de relatie weet tussen de unieke cookie en de unieke bezoeker, kan je via de bestaande unieke cookie methode toch het aantal bezoekers herleiden.

Kortom, op dit moment kunnen we alleen afwachten in hoeverre de IAB definitie wordt opgepakt. Indien grote uitgevers en advertentie systemen het daadwerkelijk gaan overnemen zal dit grote impact hebben voor de web analytics pakketen.

Referenties:

Reacties (1)

Reacties zijn gesloten.